Depresja jest chorobą, która może przybierać różne formy. Lista chorób związanych z depresją jest dość długa, a wśród tych najczęściej spotykanych znajduje się depresja reaktywna, depresja poporodowa oraz depresja właściwa (endogenna). Poznajmy pokrótce rodzaje i przyczyny depresji.
Dość specyficzną formą depresji jest ta o charakterze sezonowym, która dopada wielu ludzi w okresie jesienno – zimowym. Charakterystycznymi objawami tej formy depresji są: obniżony nastrój, brak energii oraz problemy ze snem. W leczeniu wykorzystywane są naświetlenia, dzięki czemu można pokonać główną przyczynę tej formy depresji – niedobór światła.
© yanlev – Fotolia.com
Właściwa depresja, zwana również kliniczną, to depresja endogenna. Jej wystąpienie związane jest z czynnikami psychologicznymi, a nawet najcięższe wydarzenia życiowe nie mają na nią wpływu. Jej przyczyn szuka się w zaburzeniach hormonalnych, które wpływają na pracę mózgu oraz w zaburzeniach związanych z pracą układu nerwowego. Chory na ten rodzaj depresji traci energię, staje się coraz bardziej apatyczny, a codzienne sprawy przestają go interesować. Zaniedbuje swe codzienne obowiązki, przestaje dbać o siebie i swoje zdrowie. Jest to choroba bardzo niebezpieczna, z którą wiąże się coraz większe poczucie winy. Negatywny stosunek do własnej osoby oraz poczucie winy sprawiają natomiast, że chory coraz częściej myśli o śmierci. Stąd też częste próby samobójcze, w wielu przypadkach zwieńczone „sukcesem”. W leczeniu tej formy depresji najczęściej korzysta się z leków. Wielu pacjentów musi w trakcie leczenia znaleźć się w szpitalu.
W przypadku, gdy przyczyną choroby staje się bardzo trudne przeżycie, można mówić o depresji reaktywnej. Często jest ona efektem ciężkiego rozwodu, utraty bliskiej osoby lub gwałtu. Tu przyczynę choroby można określić bez większego problemu, a dobra psychoterapia pozwala na pełny powrót do zdrowia.
Poważnym problemem są również zaburzenia maniakalno – depresyjne. W ich przypadku mania, depresja i stan normalny przeplatają się ze sobą. Dla depresji charakterystyczne jest przygnębienie i wycofanie, podczas gdy mania objawia się nadmierną nadpobudliwością.
Znana jest również depresja nerwicowa, która jest chorobą długotrwałą o łagodnym przebiegu. Często dotyka ona tych, którzy są nieprzystosowani społecznie, może mieć również związek z urazami z przeszłości. Z tą chorobą mogą wiązać się również niektóre zaburzenia biologiczne.
Nieco kontrowersyjną chorobą jest depresja poporodowa. Jej ofiarą padają młode matki, najczęściej kilka miesięcy po porodzie. Apatia oraz brak energii są jej cechami charakterystycznymi, towarzyszy jej często również zmiana podejścia kobiety do własnego dziecka. Reakcje bywają tu skrajne. Choroba może sprawić, że kobieta straci zainteresowanie swym dzieckiem, może również przyczynić się do nadmiernej koncentracji na maluchu. W przypadku takiej formy depresji bardzo ważna jest psychoterapia, często wspierana podawaniem leków.
Każda forma depresji jest niebezpieczna i żadnej z nich nie można lekceważyć. W każdym przypadku chory potrzebuje pomocy, a jej brak może oznaczać poważne problemy.
Słowo depresja jest bardzo popularnym słowem w dzisiejszych czasach, często można usłyszeć „mam depresję”, z jednej strony pokazuje to coraz większą świadomość różnych dolegliwości psychicznych z jakimi osoby się borykają, z drugiej natomiast pewnego rodzaju oswojenie społeczne czy wręcz nadużywanie tego słowa, które może prowadzić do bagatelizowania objawów depresji.
Jednocześnie autor artykułu pokazuje jak rozbudowanym i szerokim pojęciem jest depresja i jak wiele różnych postaci może przybierać. Dlatego uważam, że bardzo ważnym jest konsultowanie niepokojących sygnałów określanych jako depresja ze specjalistą.
Bardzo dobrze, że ten temat został poruszony. Wiele się mówi o tym, czym jest depresja, a ciągle niewiele się z nią robi, jeśli wystąpi.
Ja to mam depresję jak muszę w poniedziałek pójść do szkoły